Tijdreizen

Zo’n 20 jaar geleden dacht men, dat je privé met een PC alleen maar kon bijhouden, welke boeken je in de kast had staan. Intussen weten we wel beter. Alleen al voor de genealogische bezigheden is dat ding niet meer weg te denken. Alle uitgaande genealogische correspondentie van de laatste 15 jaar heb ik nog, ik mail met mensen uit de hele wereld, zoek namen in ontelbare databases, bekijk de inventarissen van alle mogelijke archieven, dwaal over het hele internet, zet mijn eigen gegevens op het web. Om nog maar niet spreken over de treintijden voor een bezoek aan het CBG en de openingstijden van het Gelders Archief. Of van het bewerken van oude portretten van mijn voorouders. Zo kan ik nog even door gaan, kameraad computer speelt bij alles een grote rol. Als ik bedenk, waar ik het allemaal voor doe, dan gaat het erom de geschiedenis tot leven te wekken, mij een voorstelling te maken van de maatschappij van 200 of 400 jaar geleden. Het liefst zou ik mij zelf naar die tijd verplaatsen om naar de leefomstandigheden van mijn voorouders te kijken of een praatje te maken met die ene veel te jong overleden oeroma. Met andere woorden, ik zou in de tijd willen kunnen reizen. Helaas, de middelen zijn er niet. Nog niet, maar met die computer zou het toch moeten gaan? Stel je voor, je hebt op je scherm een soort routeplanner en je moet een paar velden invullen, zoals plaats van bestemming en gewenste tijd van aankomst. Ik vul in als plaats Vlissingen en als aankomstdatum 24 januari 1777. De computer gaat rekenen en zegt na enkele seconden, dat de reistijd 2 uur en 43 minuten bedraagt. Klik enter om te vertrekken. Dat doe ik.

De haven van Vlissingen in 1576. 200 jaar later zal het er nog ongeveer net zo hebben uitgezien.







Precies op tijd kom ik in Vlissingen aan, mijn laptopje onder mijn arm. Ik begeef mij naar de haven, want daar moet het schip “De Verre Keyker” liggen. Het zou onder commando van schipper Aart van de Kamer de volgende dag vertrekken naar West-Afrika. Graag wil ik hem nog even spreken. Niet alleen is hij mijn voorvader, maar ik wil hem ook aanraden een computer aan te schaffen, bij voorkeur met GPS. Ik tref hem aan boord, hij neemt net liefdevol afscheid van zijn vrouw Johanna de Bruijne en hun 3 jonge kinderen, ze huilen. Hij begroet mij vriendelijk, maar heeft weinig tijd. Daarom laat ik hem snel mijn Toshiba Portegé 3110CT zien, hij is nieuwsgierig en ik zet hem aan. Maar helaas, de batterij is leeg en het scherm blijft nagenoeg zwart. Heeft hij geen walstroom, zodat ik de computer toch aan de praat kan krijgen? Hij kijkt mij niet begrijpend aan. “Gooi dat ding maar overboord” zegt hij. Ik kijk wel uit, ik moet immers ook nog terug. Is trouwens wel een probleem zonder stroom.